حافظه

حافظه را می توان به عنوان توانایی مغز برای حفظ اطلاعات و بازیابی داوطلبانه آن در صورت نیاز تعریف کرد. به عبارت دیگر، این چیزی است که به یاد آوردن حقایق، ایده ها، احساسات، روابط بین مفاهیم و هر نوع محرک دیگری که در گذشته اتفاق افتاده است را ممکن می سازد. برای شکل گیری حافظه سه مرحله وجود دارد که شامل:

Translation is too long to be saed

کدگذاری: این مرحله از ادراک برای ترکیب اطلاعاتی استفاده می کند که بعداً به خاطر خواهید آورد، مانند زمانی که با شخص جدیدی ملاقات می کنید و او نام خود را به شما می گوید. برای کدگذاری اطلاعات باید به آن توجه کنید.

ذخیره سازی: برای اینکه اطلاعاتی را که یاد می گیریم ماندگار کنیم، آن ها را در سیستم های حافظه خود ذخیره می کنیم. در مثال قبلی، نام را یاد می گیریم و می توانیم آن را با چهره فرد مرتبط کنیم.

بازیابی: زمانی که نیاز داریم چیزی را به خاطر بسپاریم، به ذخیره سازی مغز خود دسترسی پیدا کرده و آن را بازیابی می کنیم. به دنبال مثال قبلی، دفعه بعد که شما آن فرد را بگویید، نام او را بازیابی می کنیم.

مثال هایی از حافظه:Translation is too long to be saved

• حافظه این امکان را به شما می دهد که به خاطر آورید کجا زندگی می کنید، نام والدینتان، چهره دوستتان، آنچه دیروز خورده اید و حتی پایتخت کشورتان چیست. به یاد داشته باشید که در محل کار جلسه دارید، نام مشتری را یاد بگیرید و رمز عبور خود را به درستی در رایانه وارد کنید.
• تحصیل برای مدرسه بدون سیستم حافظه غیرممکن خواهد بود. همچنین در یادآوری اینکه چه زمانی در یک کلاس خاص امتحان داشتید یا زمانی که با دوستانتان برنامه ریزی کرده اید، مشکل خواهیم داشت.
• هنگام رانندگی از آن استفاده می کنید و باید مسیری را که برای رسیدن به خانه باید طی کنید را به خاطر بسپارید. همچنین می تواند به شما کمک کند به یاد بیاورید کجا پارک کرده اید، یا حتی چگونه رانندگی کنید.

افراد مبتلا به اختلالات دمانس، آسیب مغز، افسردگی، اضطراب، اسکیزوفرنی، اختلالات یادگیری و ... دچار ضعف در حافظه هستند.